Medio januari 2019 verzocht De Woelwaters aan oud-leden in de plaatselijke weekbladen om foto’s uit hun zwem- of waterpolotijd op te sturen. De eerste reactie kwam van de 84-jarige mevrouw Betty Hekstra-Wuestman, op aanraden van haar schoondochter Aleid Hekstra. Er kwamen zelfs digitale foto’s van 1947 en kort daarna naar ons toe. Maar ons zwembad De Sypel dateert toch van 1977? Samen met mevrouw Hekstra ging de Commissie 75 jaar De Woelwaters op zoek naar het antwoord.
Ons huidige zwembad – het eerste overdekte zwembad in Harderwijk – kreeg in 1977 de naam De Drie Wellen mee. In de negentiger jaren in de vorige eeuw werd de naam bij een renovatie gewijzigd in De Sypel. Maar er is nog een zwembad De Sypel geweest, een buitenbad, achter de Stationslaan en evenwijdig aan de Wilhelminalaan. Het zwembad kreeg water van een wel, die ook dwars door de stad Harderwijk liep en uitmondde in het huidige Wolderwijd. Vanaf de Stationslaan kwam je rechts van het College Nassau-Veluwe via het zandpad bij de ingang van het zwembad. Daar waren ook de omkleedhokjes. In noordoostelijk richting langs het zandpad lagen er drie baden achter elkaar: diep, midden en laag. Van het zand uit het zwembad waren wallen rondom het zwembad gemaakt. Daar groeiden gras en struikgewas op. Aan de achterzijde heeft badmeester Joh. Bruinink in 1959 een overdekt instructiebadje laten bouwen, wat een hele uitkomst bleek. Niets is er overgebleven. In de tachtiger jaren zijn boven op dit zwembad de huizen van de Badweg gebouwd.
Van oorsprong was dit zwembad een particulier bad van de familie Stadlander, maar werd in 1932 open gesteld voor publiek en kennelijk ook uitgediept. Mevrouw Hekstra – van oorsprong een echte Wuestman uit de bekende groothandel-familie in Harderwijk – vertelde: ‘Ik werd lid van De Woelwaters in 1947. Ik was toen 12 of 13 jaar. Ben ook een paar jaar lid gebleven. Wanneer deze club is opgericht weet ik eigenlijk niet. Ook niet of er voor 1 juni 1944 al een vorm van zwemactiviteiten waren in clubverband.
Mijn zus Ineke was ook lid en die kaapte alle mooie zwembekers altijd mooi voor me weg. Heb een leuke Woelwaters’ tijd beleefd. We woonden aan de Stationslaan. Het zwembad lag schuin achter het ouderlijk huis met aansluitend eerst de grote speeltuin van het zwembad (nu parkeerplaats van het College) en daarna pas het bad zelf. Of er Duits afweergeschut heeft gestaan op de heuvels rondom het zwembad weet ik niet. Wel heb ik een foto van het huis naast ons uit 1944 waarvan alleen een deel van de voorgevel overeind stond. Dat huis mocht niet worden heropgebouwd omdat dit dan een belemmering zou zijn voor het schootsveld van de Duitsers. De geallieerde vliegtuigen hadden het naast de bunkers met geschut van Stellung Hase langs het IJsselmeer, ook op de spoorbaan gemunt. Mijn vader maakte de foto’s en noteerde alle bijzonderheden zodat ik nu mooie fotoboeken heb uit die tijd. Tegen het eind van de oorlog moesten ook wij het huis verlaten omdat het te gevaarlijk werd.’
